"Met mijn voorstelling zoek ik uit waarvoor ik als vrouw wil staan in deze wereld."
Het zijn bijzonder spannende dagen voor studentes Axelle (Master Drama-Regie & Schrijven) en Marjolien (Bachelor Podiumtechnieken). Op woensdag 16 juni gaat hun voorstelling ‘Schiet eerst de vrouwen neer’ in première in Theater Antigone te Kortrijk. Axelle zal de voorstelling niet alleen regisseren, ze zal ook zelf een rol opnemen in het stuk. “Ik ben best wel trots dat ik afstudeer met een werk waar ik zelf in speel want dat vind ik de grootste uitdaging: in mijn eigen werk staan. Daar heb ik ook na de school nog veel in bij te leren maar het is iets wat ik ongelooflijk graag doe.”
Hoe voelt het om af te studeren?
Axelle: “Momenteel kan ik nog niet echt plaatsen dat ik bijna (na 8 jaar student geweest te zijn) afgestudeerd ben. Dat voelt onwerkelijk. Ik denk dat ik dat pas ga voelen in september wanneer het moment is dat de scholen terug beginnen en ik dus niet meer naar de les moet.”
Binnenkort gaat je voorstelling 'Schiet eerst de vrouwen neer' in première. Waarover gaat je voorstelling?
Axelle: "De voorstelling gaat voor mij over uitzoeken waarvoor ik als vrouw wil staan in deze wereld, over verloren lopen in de verwachtingen die een maatschappij van je heeft en over terug willen vechten. Het personage dat ik gecreëerd heb ligt dan ook dicht bij mezelf. Sommige verhalen die ze vertelt zijn echt, andere complete fictie. Via de figuren van Ophelia en Medea probeert het personage te begrijpen wie ze wil zijn en wie ze wil worden.”
Hoe is het creatieproces verlopen?
Axelle: “Ik heb samengewerkt met Marjolien Cuypers. Zij zit in haar laatste jaar podiumtechnieken aan het RITCS en studeert dit jaar ook af. Ik vond het belangrijk om voor deze voorstelling met een vrouw samen te werken. Ik geloof dat dat een andere dynamiek aan het verhaal heeft gegeven en aan de vorm van de voorstelling. Ze zit ook met mij op de scène in bepaalde beelden. Als externe coach heb ik Haider Al Timimi gevraagd. Ik heb hem ontmoet in mijn eerste jaar aan het RITCS. Ik kon toen al heel fijn met hem samenwerken. Hij was een van de docenten die me terug vertrouwen gaf. Over de jaren heen heb ik ook verschillende stukken van hem gezien. Hij is zelf ook een maker die vaak in eigen werk staat. Het voelde heel juist om dit traject dan ook onder zijn begeleiding af te sluiten.”
Op welke aspecten van de voorstelling ben je het meest trots?
Axelle: “Ik ben trots op het feit dat er voor mij heel wat dingen samenkomen in deze voorstelling. In Antwerpen heb ik een liefde opgedaan voor repertoire en dat is ook voelbaar in deze voorstelling maar ik heb die repertoire figuren vooral gebruikt om mijn eigen verhaal te vertellen. Ik ben ook best wel trots dat ik afstudeer in werk waar ik zelf in speel want dat vind ik de grootste uitdaging: in mijn eigen werk staan. Daar heb ik ook na de school nog veel in bij te leren maar het is iets wat ik ongelooflijk graag doe.”
Foto: Véronique Buryneel
Waarom koos je voor theater als studierichting?
Axelle: “In het zesde middelbaar was mijn grootste angst om in een job van 9 tot 5 terecht te komen. Ik wilde absoluut iets creatief gaan doen. Ik volgde al theaterlessen in het DKO en besloot mijn kans te wagen in het Conservatorium van Antwerpen. Vooral uit de drang om creatief bezig te kunnen zijn in een opleiding. Niet per se omdat theater toen al mijn hart gestolen had. In Antwerpen heb ik de maker in mezelf ontdekt die ik toen ik naar het RITCS ging tot bloei heb kunnen doen komen. Ik denk dat het belangrijker is waarom ik theater ben blijven doen. En dat is omdat het voor mij een van de enige momenten is dat ik 100 procent in het hier en nu kan zijn.”
"De eerste voorstelling na de lange lockdown
die ik live zag was bijna spiritueel."
Wat is de rol van theater voor jou vandaag?
Axelle: “De theaters hebben heel lang stil gelegen. Er waren welliswaar vele livestreams maar het unieke aan theater blijft volgens mij de live ervaring. Het samenzijn van een publiek blijkt belangrijker dan ooit. Het is een soort ‘trip’ die je maakt samen met de acteurs. De eerste voorstelling na de lange lockdown die ik live zag was bijna spiritueel. Dat maakt theater voor mij vandaag een unieke kunstvorm.”
Wat neem je als maker mee uit je ervaringen op het RITCS?
Axelle: “Ik heb op het RITCS geleerd dat je je ideeën moet uitproberen voor je ze afschiet. Ik heb geleerd om niet (of toch minder) in mijn hoofd te zitten. Ik heb op mijn instinct en buikgevoel leren vertrouwen. Ik heb geleerd hoe ik leiding moet nemen en dat daar niet één manier voor is. Ik heb mezelf beter leren kennen, wat ik belangrijk vind en waarvoor ik op straat zou komen. En het belangrijkste is denk ik dat het RITCS me een zelfstandigheid heeft bijgebracht, durven dingen ondernemen. Ik heb het gevoel dat dat nodig zal zijn als jonge maker.