Open redactievergadering “partner” met Saddie Choua

Nederlands

Beeldend kunstenares, videaste en schrijfster Saddie Choua organiseert in Passa Porta een eerste ‘open redactievergadering’ van ‘Partner, maandblad voor allochtone vrouwen’ (werktitel). Haar onderzoeksproject is een artistieke parodie op Louis Paul Boons beruchte Fenomenale Feminateek, maar ook op diens ludieke mannenblad Partner, waarin de Vlaamse schrijver in de jaren 1960 en 1970 tal van naaktfoto’s van vrouwen publiceerde en van commentaar voorzag. Saddie Choua werkt aan een doctoraat in de kunsten aan VUB/RITCS onder de titel ‘the Personal is (not) Political’.

De open redactievergadering vindt plaats op 1 juni 2022, van 12 u. tot 14 u., in de kantoren van Passa Porta. Het aantal plaatsen is beperkt; geïnteresseerden kunnen zich tot 27 mei aanmelden bij inge.pieters@vub.be. Er wordt een lichte lunch voorzien.

-

Sinds geruime tijd verzamelt Saddie Choua naar het voorbeeld van Louis Paul Boon naaktfoto’s, maar dan van mannen. Net zoals Louis Paul Boon (‘het typische der vrouw’, ‘de uitnodigende vrouw’, ‘engeltjes’, ‘op het randje af’, ’vrouwelijk naakt tussen de beide wereldoorlogen in’ enz.) brengt ook Choua haar foto’s onder in categorieën. Ze werkt nu zelf aan een (te verfilmen) tijdschrift, en bereidt dit voor met een open redactiegroep die op een creatieve manier mee aan de slag gaat met inhoud en vorm.

In de Fenomenale Feminateek breidde Boon zijn Europese verzameling van vrouwenfoto’s uit met categorieën als ‘de eilandbewoonster’, ‘het zigeneurmeisje’ ‘de zwarthuidige’, ‘de kleurgemengde vrouw’ en ‘de geelhuidige’. Op die manier speelde Boon bewust of onbewust met een sluimerend exotisme, of werden de vrouwen in ieder geval gestereotypeerd op basis van raciale elementen. Boons teksten zitten vol humor en ironie, maar de auteur bevestigde ook stereotypen omtrent vrouw en ras. Precies dat inspireert Saddie Choua om de rollen om te draaien. In haar project gaat ze op zoek naar interessante manieren om de (witte) man met een vergelijkbare, pseudo-antropologische blik, te kijk te zetten.

Zoals alle tijdschriften bestond ook Boons Partner uit diverse rubrieken en tekstformats. Die inhoudelijke en grafische rijkdom wil Saddie Choua uiteindelijk vertalen naar een televisieformat. Ze probeert de juiste audiovisuele vorm te vinden om de beelden te verzamelen, te ontsluiten en te tonen, zodat de kijker een zelfde bewustwordingsproces beleeft als bij het bekijken van ‘gewone’ tv- of filmbeelden. Artikelen, columns, advertenties, foto's, cartoons enz.... vormen een complex geheel van communicatievormen.

English

Visual artist, video maker and writer Saddie Choua is organising the first 'open editorial meeting' of 'Partner, monthly magazine for immigrant women' (working title) in Passa Porta. Her research project is an artistic parody of Louis Paul Boon's notorious Fenomenale Feminateek (‘Phenomenal Library of Women’), but also of his playful men's magazine Partner, in which the Flemish writer published and commented on numerous nude photos of women in the 1960s and 1970s. Saddie Choua is working on a doctorate in the arts at VUB/RITCS under the title 'the Personal is (not) Political'.

The open editorial meeting takes place in the offices of Passa Porta on June 1, between 12:00 and 14:00. A light lunch will be provided. The places are limited, reservations can be made until May 27, on condition of availability, by sending an e-mail to Inge.Pieters@vub.be.

For some time now, Saddie Choua has been collecting nude photos of men, following the example of the Flemish writer Louis Paul Boon, and categorizing them as Boon did ('the typical woman', 'the inviting woman', 'angels' 'on the edge', 'female nudity between the two world wars', etc.). She is now working on a magazine (to be filmed) herself and is preparing it with an open editorial group that will work creatively on content and form.

In the Fenomenale Feminateek, Boon expanded his European collection of female photos with 'the island dweller', 'the gypsy girl', 'the black-skinned woman', 'the color-mixed woman', 'the yellow-skinned woman', etc.  In these descriptions, Boon plays, consciously or unconsciously, with a latent exoticism, or at least the women are stereotyped on the basis of racial elements. Even if there is irony and humor in Louis Paul Boon's literature, he still affirms stereotypical images of women and race. It was precisely this that inspired Saddie Choua to turn the tables. In her project she searches for interesting ways to expose the (white) man with a similar pseudo-anthropological view.

Magazines, such as Boon's Partner, have various sections and formats of articles. Saddie Choua has set herself the challenge of translating this wealth, both in terms of content and form/graphics, into a television format. She is trying to find the right audio-visual translation to collect, disclose and show these different images, in such a way that the viewer goes through the same process of awareness as when watching 'ordinary' TV or film images. Just as in magazines, articles, columns, advertisements, photographs, cartoons etc... will compose a complex whole.