Manifest voor Artificial Stupidity – lezing door Fredo De Smet

There is a pleasure in the pathless woods,
There is a rapture on the lonely shore,
I love not man the less,
But Nature more.

Is dit een authentiek gedicht van Lord Byron? Of is het poëzie gegenereerd door artificiële intelligentie? BotPoet bijvoorbeeld? En hoe zit het met door AI gegenereerde beelden als DALL-E, Midjourney of Stable Diffusion? Of muziek, gegenereerd door Amper Score?

Hoe ver staan we nu echt op het vlak van artificiële intelligentie? En vallen die programma’s te integreren in een scenische performance, met een publiek dat via een app één klik verwijderd is van het kunstenaarschap? Mag dat resultaat dan (coöperatieve of collectieve?) kunst heten?

Als opiniemaker over het digitale netwerk en expert inzake de impact van technologie op de mens legde Fredo De Smet enkele pijnpunten van de huidige digitale maatschappij bloot. Google zal jou de weg tonen van punt a naar punt b maar niet de weg in het leven. Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet verliest in de digitale wereld en hoe houd je je focus? Wat is waardevol genoeg voor jou om je volle aandacht aan te geven?

Fredo De Smet is een veelgevraagd spreker, moderator en opiniemaker. Hij co-cureerde de succesvolle tentoonstelling Hello Robot in het Design Museum in Gent en werkt als curator van Media Fast Forward bij de VRT. Daarnaast beheert hij Gent M, een adviesbureau dat ideeën uitdraagt over de impact van technologie op ons leven.

Taal: Nederlands