“Ah ! Que le temps vienne
Où les coeurs s'éprennent.”
(Arthur Rimbaud)
Na een decennialange carrière als regie-assistent en producer aan de dienst drama van de BRT/VRT startte Ottilia Merecy op 55-jarige leeftijd een tweede loopbaan als vakhoofd en docent aan het RITCS. Tia was betrokken bij legendarische televisiefeuilletons zoals “Jeroom en Benzamien” (1966), “De komst van Joachim Stiller” (1976), “Adriaan Brouwer” (1986) en “Heterdaad” (1996),…. In de jaren zeventig gaf ze ook al enkele jaren les aan het RITCS.
In 1998 richtte ze onder impuls van toenmalig RITCSdirecteur Marnix Verduyn, een vernieuwde opleiding “audiovisuele assistentie” op. Met een carte blanche van de directie kon ze volledig vorm en inhoud geven aan een kwaliteitsvolle vorming van regie-assistenten, eerste assistenten, script supervisors, opnameleiders, studiomeesters, location managers,… Met sterke pedagogische zin, veel praktijkervaring, emotionele en intellectuele intelligentie, natuurlijke autoriteit en engelengeduld leidde ze met collega’s tal van jonge mensen op tot professionele mediamakers.
In haar beroep en opleiding hamerde ze altijd op de noodzaak van kritisch denken. Niet alles zomaar klakkeloos geloven of uitvoeren, maar zelf denken en vervolgens handelen naar dat denken. Het was haar levensmotto. Intellectuele en theoretische vorming waren in haar denken onontbeerlijk voor alle mediamakers (in spe).
Voor vele (oud)collega’s en alumni die vandaag in de breedte en de diepte van de Vlaamse media- en filmwereld actief zijn, maakte Tia het verschil. Ze was bijzonder trouw aan haar filosofische overtuiging. Vriendschap voor mens, dier en natuur was wezenlijk voor haar. Ze hield ontzettend van haar man Eric en zijn dochter Catherine. Met genereuze liefde stond ze in het persoonlijk en professioneel leven. Tia was liefde en die liefde heeft een plaats in ons hart en hoofd.
13/04/2023
Marijke Cosaert
Monique Van Lancker
Wouter Hessels
