Onder invloed van digitale technologie wordt kunst steeds meer gepresenteerd als een ‘immersive art experience’. Muziek heet een ‘klankbeleving’, tentoonstellingen richten zich op interactief edutainment en virtual reality, museumcollecties worden digitaal ontsloten, enzovoort. Daarbij hoort een discours dat steunt op de idealen van de participatieve kunst en dat de immersieve kunstervaring presenteert als onderdeel van een verhaal van empowerment, waarin de toeschouwer en luisteraar op een inclusieve, democratische manier toegang krijgen tot de kunsten. Deze lezing onderzoekt of de digitale, immersieve ervaring werkelijk emancipatorisch is, en wat hiervan de mogelijke gevolgen zijn voor de manier waarop we kijken en luisteren.
Marlies De Munck is cultuurfilosofe, docente en essayiste. Zij doceert esthetica en muziekfilosofie aan het Departement Wijsbegeerte van de Universiteit Antwerpen. Ze is ook verbonden aan het Antwerp Research Institute for the Arts, waar ze onderzoek in de kunsten begeleidt. Haar eigen onderzoek focust op cultuurhistorische en cultuurfilosofische vragen. Daarnaast legt zij zich ook toe op filosofie voor een breder publiek. Ze schrijft regelmatig opiniebijdragen voor De Standaard en is auteur van filosofische essays, waaronder Waarom Chopin de regen niet wilde horen (2017), De vlucht van de nachtegaal. Een filosofisch pleidooi voor de muzikant (2019), en Ik zie bergen weer als bergen (2021).
