Charbon (2024) - Manu Riche
- FUTURE NARRATIVES
- film
In november organiseert RITCS een speciale bioscoopvertoning van de onlangs geremasterde video they shoot horses, een van de meest geprezen werken uit Phil Collins' veelzijdige praktijk. Deze bevindt zich op het prikkelende grensgebied tussen performance en bewegend beeld.
they shoot horses was een dansmarathon die in 2004 werd georganiseerd met een groep jongeren in Ramallah, Palestina tijdens de Tweede Intifada. De dansers werden acht uur lang in real time gefilmd. Ze doorlopen fases van opgetogenheid, vreugde, vermoeidheid, uitputting en uithoudingsvermogen op een soundtrack van pop-, rock- en dancehits uit de jaren zestig en daarna.
De titel van het werk verwijst naar het boek They Shoot Horses, Don't They? uit 1935 van Horace McCoy, dat het verhaal vertelt van slopende danswedstrijden die tijdens de crisis van de jaren ’30 in Amerika als vorm van entertainment werden gebruikt.
In de militante verbeelding van het hedendaags kapitalisme worden Palestijnen gezien als onvermijdelijk voorbestemd voor geweld, lijden en vernietiging. De dichteres Hala Alyan zegt: “Ze gaan op in ‘hordes’, ‘massa's’, in aantallen zo groot dat het onmogelijk wordt om zich hun roepnamen of hun favoriete liedjes voor te stellen.” Tegenover dergelijke ontmenselijking van het Palestijnse leven staan de dansers in they shoot horses. Aan de ene kant gewoon jonge mensen tijdens een avondje uit; aan de andere kant uitgesproken individuen.
they shoot horses spreekt over de ontberingen en veerkracht van het leven, onder de decennialange illegale bezetting door de staat Israël. De video-installatie plaatst dans centraal en ziet dans als een daad van verzet tegen de dagelijkse wreedheden begaan door een koloniale machthebber. Een fragiel maar onuitroeibaar vooruitzicht op de komende bevrijding.
De remastering van they shoot horses is mogelijk gemaakt door steun van BAK basis voor actuele kunst, Utrecht.
Phil Collins is een beeldend kunstenaar, filmmaker, organisator van gemeenschapsprojecten en docent. Hij heeft een sociaal geëngageerde praktijk die zich richt op de raakvlakken van kunst, politiek en geleefde ervaring. In zijn praktijk doorkruist hij geografische, etnische, talige en sociale verschillen, en wordt hij gedreven door een ethos van verbondenheid en een niet aflatende betrokkenheid bij de lokale context.
Na de vertoning vindt er een nagesprek plaats met regisseur Phil Collins en Hossam Alfarra.