NL: Let op: de film begint al om 18.30 in plaats van ons gebruikelijke 19.30. Dat is omwille van de lange speelduur.
Fantômas is een platform voor onafhankelijke filmkritiek dat reflecteert op een verscheidenheid aan filmculturen in België en daarbuiten. In samenwerking en dialoog met Cinéclub RITCS en Cinema RITCS toont en becommentarieert Fantômas twee unieke films van twee straffe vrouwelijke filmmakers.
Voor Belgische cinefielen en met name Brusselaars is Chantal Akerman’s “JEANNE DIELMAN” geen verborgen parel. Wij kennen deze imposante film al jaren, aangezien het plaatsvindt in onze eigen stad en gemaakt is door één van de meest geliefde en invloedrijke filmmakers van de Lage Landen. Toen het filmblad Sight and Sound van The British Film Institute “JEANNE DIELMAN” onverwachts bovenaan hun lijst van beste films ooit zetten, was er enorme groei in aandacht voor de film. Niet gek, dus, dat Cinema RITCS en Fantômas de kans aangrijpen om de film te vertonen voor ons publiek, in een bioscoop tien minuten lopen van de echte Handelskaai / Quai du Commerce.
Nominaal is JEANNE DIELMAN drie dagen uit het monotone leven van de gelijknamige Brusselse weduwe, die het huishouden doet, en af en toe sekswerk om haar tienerzoon financiëel te kunnen ondersteunen. In het alledaagse vindt Akerman echter drama en suspense. De film is een 201-minuut durende deep dive in het innerlijke en exterieure leven van een vrouw. Daarmee is het ook het best bekende voorbeeld van “slow cinema”; het werd omarmd door academici, critici en feministen toen het voor het eerst uitkwam, door de radicale ideeën uitgesproken in de film maar ook omwille van het technische vernuft, wat van grote invloed was op latere filmmakers.
De schrijver Dennis Lim vatte het als volgt samen: “De statische, frontale shots en onwrikbare blokken echte tijd, observatie-technieken, lange takes en nauwgezette framing kun je terugzien in de werken van latere filmmakers, van Todd Haynes tot Gus Van Sant, Michael Haneke en Jia Zhangke.”
Chantal Akerman overleed in 2015 op 65-jarige leeftijd. Zij wordt door velen beschouwd als pionier in het feministisch en experimenteel filmmaken. Het feit dat ze slechts 25 was bij het maken van “JEANNE DIELMAN” is noemenswaardig. Later maakte ze er nog meer dan veertig andere films bij. Dielman was een telg van een Joodse familie die de Holocaust ternauwernood overleefde in een kamp in Polen. Het generationele trauma dat dit opleverde is een terugkerend thema in haar werk.
200' | French language | English subtitles
EN: Important: film starts at 18:30
To Belgian cineasts and especially those living in Brussels, Chantal Akerman’s “JEANNE DIELMAN” was no hidden treasure. We have known for years about this incredible work of cinema, set right in our home city and made by one of the most beloved and influential filmmakers of the Lower Countries. But when Sight and Sound released their once-in-a-decade poll of film critics, they unexpectedly crowned “JEANNE DIELMAN” as their new greatest of all time film. Suddenly, we are seeing a surge of attention to Akerman’s 1975 film, and of course, RITCS and Fantômas saw the opportunity to showcase it for our audience as well. Right in the heart of Brussels, about 10 minutes on foot from the actual “Quai du Commerce”, here it is: the greatest film of all time.
Nominally, JEANNE DIELMAN is the story of three days in the life of a Brussels widow (Delphine Seyrig) as she goes about routine, even monotonous household chores and has sex with precisely one client each afternoon, which is how she supports her teenage son.
However, the quotidian lives that women lead become the stuff of drama and even suspense here. The film is a 201-minute leisurely dive into one woman’s inner and outer spaces.” Probably the best known example of slow cinema, it was embraced by academics, critics and feminists when it was first released partly because of its radical politics, in Dargis’s words, and partly because of its technique, which has proved highly influential.
With “static, head-on compositions and unblinking blocks of real time,” the writer Dennis Lim once explained, the film’s “observational strategies, long takes and scrupulous framing” can be seen in the work of everyone from Todd Haynes and Gus Van Sant to Michael Haneke and Jia Zhangke.
Chantal Akerman, who died in 2015 at the age of 65, was considered a pioneer in feminist and experimental filmmaking. She was only 25 when she made “Jeanne Dielman,” her second narrative feature, and she would go on to make more than 40 all told.
For the director, a daughter of Holocaust survivors from Poland, the generational trauma of the Holocaust was a continuing theme, though below the surface.
