Echografie van de Ander- cinematografische en intersubjectieve beeldvorming van “de martelaar”
Echografie van de Ander - cinematografische en intersubjectieve beeldvorming van "de martelaar" is een artistiek onderzoeksproject (doctoraat in de kunsten) dat de relatie tussen de regisseur en de Ander in intersubjectieve documentaire bevraagt, waarbij de focus op de Ander als zogenaamde 'slechterik' of 'bad guy' ligt. Het spanningsveld dat ontstaat, doordat de regisseur het standpunt van het onbegrijpelijke subject tracht te vertalen, is het braakliggend terrein voor dit onderzoek. De oprichting van de 'cel ter bevordering van het gecontroleerd (de-)radicaliseren' maakt het onderwerp overdraagbaar: deze onderzoeksplek staat in het teken van de inleving in en rationaliseren van de beweegredenen van de protagonist.
Voorafgaand aan de reële ontmoeting met de Ander moet de ontwikkeling van een historisch, filosofisch denkkader de regisseur in staat stellen om positie tegenover het subversieve onderwerp in te nemen; het denkkader wordt uitgespeeld tegen de protagonisten en hun realiteit. Het laat de regisseur toe om gecontroleerd mee te gaan in de denkwereld van de personages.
De gedestilleerde of gereduceerde realiteit wordt overdraagbaar gemaakt door een vormelijke en visuele vertaling maar dit filmisch interpreteren confronteert ons echter met ethische vraagstukken en noopt ons rekening te houden met de agressiviteit eigen aan de selectie.