De 17-jarige Baghdad doorkruist de straten van São Paulo op haar skateboard. Ze skatete samen met een groepje jongens in afgeleefde skateparken in de arme buurt waar ze wonen. Baghdad is de enige vrouwelijke skater in haar crew. Met haar sterke persoonlijkheid creëert ze voor zichzelf een plaats binnen de groep. Maar wanneer haar vrienden seksistische grappen maken en vrouwonvriendelijk gedrag vertonen, wordt ze telkens opnieuw geconfronteerd met het machogedrag dat bij de mannensport ‘hoort’.
Baghdad past niet in de mal van vrouwelijkheid die haar wordt opgelegd. Thuis bij haar moeder en twee zussen en in het queer schoonheidssalon waar haar moeder werkt, wordt ze ondergedompeld in een omgeving van aanvaarding. Wanneer Baghdad Vanessa, een andere vrouwelijke skater uit haar buurt, ontmoet en later bevriend raakt met een groepje vrouwelijke skaters, ontdekt ze die aanvaarding ook in haar passie.
My Name is Baghdad zit haar personages in hun alledaagse omgeving, een arbeidersbuurt in de buitenwijken van São Paulo, dicht op de huid. De keuze die cinematograaf Camila Cornelsen maakte voor een overwegend handheld camera benadrukt dit en neemt de kijker mee in de leefwereld van de skaters. De diëgetische amateurbeelden van Baghdads camera, worden door het verhaal geweven en dragen bij tot het naturalistische aanvoelen van de film. De muzikale nummers die doorheen de film opduiken, voorzien het narratief van popsequenties die de kijker meevoeren in Bagdads innerlijke wereld. En deze innerlijke wereld is magisch, kwetsbaar, zit vol twijfels en dromen.
My Name is Baghdad komt in een rijtje van films en series terecht, naast o.a. Skate Kitchen en Betty, waar vrouwelijkheid op een authentieke en onbevangen manier wordt verkend. Baghdads verhaal brengt een getuigenis van kracht, samenhorigheid en verzet, zonder dieperliggende kwesties zoals geweld, seksisme en discriminatie uit de weg te gaan. Regisseur Caru Alves de Souza onderzoekt in haar tweede langspeelfilm het belang van individualiteit dat versterkt wordt door de kracht van solidariteit.
Digitaal gratis te bekijken via deze pagina https://pleasereleaseme.be/my-name-is-baghdad-april tussen 26/4 en 30/4.
Onverdiend onverdeelde film (PleaseReleaseMe) i.s.m. Cinema Zed Leuven, KASKcinema, Kunstencentrum Buda, De Cinema, The Roxy Theatre
