Skip to main content
Zoeken

Les Intranquilles (2021) - Joachim Lafosse I Made in Belgium-Brussels

  • CINEMA RITCS

French language | Dutch subtitles

NL: Met Les intranquilles mocht onze landgenoot Joachim Lafosse vorig jaar voor het eerst in de officiële competitie aantreden op het Filmfestival van Cannes. Hij greep uiteindelijk naast de prijzen, maar laat dat u niet misleiden: dit is een uitzonderlijke film. Gevoelig, levenswijs, hard maar mededogend, en met de grootst mogelijke overgave geacteerd.

De openingsscène is meteen een schot in de roos: een idyllisch gezinsuitje naar het strand verglijdt naar een diep verontrustende situatie. Van dan af wordt het steeds duidelijker dat kunstschilder Damien (Damien Bonnard), die een bipolaire stoornis heeft, opnieuw aan het ontsporen is. Zijn vrouw Leïla (Leïla Bekhti) zit hem voortdurend fysiek achterna, probeert hem met de moed der wanhoop medicatie in zijn mond te proppen, en tracht hun zoontje Amine (Gabriel Merz Chammah) te behoeden voor de totale chaos.

Les intranquilles past naadloos in Lafosses filmografie, die de mens in crisis analyseert – zie bv À perdre la raison en L’Économie du couple. Maar meer nog dan in die films overheerst hier de liefde, die Leïla kracht geeft om het ondraaglijke toch vol te houden. Maar voor hoe lang? Hoeveel keer kunnen je grenzen overschreden worden, voordat de laatste restjes hoop en vertrouwen definitief sneuvelen?

(Bron: De Morgen)

EN: “LES INTRANQUILLES” (“The Restless”): an unflinching study of an anguished artist. Damien Bonnard is a bipolar painter whose life is unravelling in this earnest drama that avoids cliches and pulls no punches.

This sad and painful movie takes us round and round, circling the drain of despair but never quite going down. In narrative terms it never really develops any of its characters or relationships, yet its two utterly heartfelt lead performances make this a grimly authentic spectacle.

It comes from the Belgian director and co-writer Joachim Lafosse who has form as a dramatist of poisoned marriages with After Love from 2016 and before that Our Children from 2012, which like The Restless touches on the complicated role of prescription medication in the portfolio of personal unhappiness.

(Bron: The Guardian)

FR: Leïla et Damien s’aiment profondément. Malgré sa bipolarité, il tente de poursuivre sa vie avec elle sachant qu’il ne pourra peut-être jamais lui offrir ce qu’elle désire.

“Difficile de ne pas craquer pour cette famille pleine d’amour et d’intranquillité. (...) Joachim Lafosse réussit à transcender son histoire intime qu’il porte en lui depuis trente ans en quelque chose d’universel (...) Des acteurs épatants de justesse et de naturel.”

- Le Soir