NL: Een controversieel meesterwerk van de Franse regisseur Jean Eustache, LA MAMAN ET LA PUTAIN (1973) (“De moeder en de hoer”) is op het eerste gezicht een bijna parodische pastiche van clichés over Franse arthouse: zwartwit, weinig locaties, veel seks en vooral véél dialoog. Maar de film is niet voor niks vaak benoemd als een van de beste Franse films aller tijden: het portretteert op bijna onverschillige wijze een diepere werkelijkheid en weet de “waarheid” van cynisme in de liefde voortreffelijk naar boven te halen.
De jonge Alexandre zit achter de mooie Gilberte aan, maar zij laat hem links liggen voor een andere man. Verbolgen blijft Alexandre achter met zijn vriendin Marie, met wie hij samenwoont. Dan komt hij een andere vrouw tegen, de Poolse Veronika. Marie en Veronika zijn voor hem beiden interessant en er ontstaat een gecompliceerde ménage-à-trois met veel gefilosofeer over de ware aard van de liefde.
Regisseur Eustache zat er creatief doorheen voordat hij aan deze film begon, en was eigenlijk van plan te stoppen met de filmbusiness totdat hij op het idee kwam voor deze film. Met geleend geld, een ex-vriendin als actrice, en een schamel budget van 700,000 francs kwam LA MAMAN ET LA PUTAIN tot stand, tot grote consternatie van de schrijvende pers indertijd, die het een schandalige, misogyne en beledigende film vond. Achteraf kwam de film echter bekend te staan als een meestervertelling die de tijd van de seksuele revolutie heel goed weet te vatten.
217’
OVEN
EN: A controversial masterpiece by French directeur Jean Eustache, LA MAMAN ET LA PUTAIN (1973) (lit: The mother and the whore) is an almost parodic iteration of French art cinema at first glance, with its black-and-white color palette, repetitive filming locations, excessive sex and abundant talking. But this all belies a film that has been deservedly lauded as one of the best French movies of all time. It portrays, almost effortlessly, a deeper truth and thematic study of cynicism and love.
Young Alexandre is infatuated with the beautiful Gilberte, but when she abandons him for another man, he is left to find solace with his live-in girlfriend Marie. He then runs into another woman, Polish beauty Veronika. Alexandre finds himself torn between two fascinating women, Marie and Veronika, who both offer different things. It all turns into a complicated ménage-à-trois, with plenty philosophizing about the nature of love.
When Eustache made this film, he was bereft of creative juice and planning to quit the film business altogether. He made this film using an ex-girlfriend as his lead actress, on a sparse budget of just 700K franc. When it was released, it caused quite a stir in the French press, who derided it as scandalous, misogynistic and offensive. As time went on, however, the film became known as a true work of art capturing the era of sexual revolution in France.
